درصد فراوانی

درصد تجمعی

زیاد

۱۱

۷/۳۶

۷/۳۶

متوسط

۱۹

۳/۶۳

۱۰۰

جمع

۳۰

۱۰۰

شکل ۴ ـ ۸ ـ توزیع فراوانی سابقه ارتباط با دانشگاه متخصصین صنعت

آمار استنباطی
در این بخش، به بررسی برابر بودن یا نبودن رتبه ­های «موانع فردی ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه با متخصصین بخش صنعت» و «موانع فردی ارتباط متخصصین بخش صنعت با اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها» پرداخته و در صورت برابر نبودن رتبه­ها اقدام به مرتب کردن این موانع بر حسب اهمیت خواهد شد. همین کار روی راهکارهای بدست آمده برای رفع هر مانع نیز انجام خواهد شد تا راهکارها نیز به ترتیب احتمال موفقیت، مرتب شوند. پیش از این باید آزمون فریدمن را مورد بررسی قرار داد چراکه تمامی تحلیل­های آماری این تحقیق، وابسته به این آزمون است.

آزمون فریدمن
در آمار پارامتریک، به ناچار باید فرض­هایی مثل وجود توزیع نرمال جامعه­ای که از آن نمونه گیری می­ شود، مستقل بودن نمونه­ها، یا برابر بودن واریانس­های جامعه برقرار می­شد تا بتوان با بهره گرفتن از آزمون­های این نوع آمار، به بررسی میانگین­ها پرداخت ولی در آمار ناپارامتریک ناچار به استفاده از این مفروضات نیستیم و اصطلاحاً جامعه، آزاد از توزیع است. همچنین می‌توان گفت که روش­های ناپامتریک برای مقیاس­های کیفی (رتبه­ای) مورد استفاده قرار می­گیرند (آذر و مؤمنی، ۱۳۸۹، ص. ۲۹۹).
یکی از آزمون­های مورد استفاده در آمار ناپارامتریک، آزمون فریدمن است. داده ­ها در این آزمون، در یک جدول دوبعدی که در آن هر سطر بیانگر یک بلوک و هر ستون بیانگر یک تیمار است نمایش داده می­شوند. بنابراین جدول داده ­ها متشکل از n سطر و k ستون است. در هر سطر، داده ­ها رتبه ­بندی می­شوند. این آزمون، به دنبال تحلیل مجموع رتبه ­های ستون­ها است (همان، ص ۳۳۰-۳۳۱) و از آن برای بررسی یکسان بودن اولویت­ بندی (رتبه ­بندی) تعدادی متغیر وابسته توسط افراد، استفاده می­ شود. نکته­ای که باید به آن توجه کرد این است که فریدمن تنها می ­تواند به بررسی یکسان بودن رتبه­ها بپردازد و اگر فرضیه صفر رد شود تنها می­توان نتیجه گرفت که میانگین رتبه­ها یکسان نیست (مؤمنی و فعال قیومی، ۱۳۸۹، ص. ۱۰۷-۱۰۹).
فرض صفری که آزمون فریدمن به دنبال آزمون آن است عبارت است از (آذر و مؤمنی، ۱۳۸۹، ص. ۳۳۰):
توزیع احتمال k تیمار، مشابه است :_۰H
و فرضیه مخالف آن بصورت زیر است:
دست کم توزیع دو تیمار، یکسان نیست :_۱H
در ادامه، موانع هر بخش (اعضای هیأت علمی دانشگاه، و متخصصین بخش صنعت) بطور جداگانه بررسی شده و با بهره گرفتن از نرم­افزار SPSS رتبه ­بندی می­شوند.

تجزیه و تحلیل­های مربوط به پاسخ­های اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها
تجزیه و تحلیل­های مربوط به موانع فردی ارتباط اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها با متخصصین بخش صنعت
الف. شناسایی موانع:
پس از انجام مراحل اول و دوم تکنیک دلفی، موانع فردی مربوط به اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها که آنها را از برقراری ارتباط با متخصصین بخش صنعت منع می­ کند شناسایی شدند که این موانع عبارتند از:
اعضای هیأت علمی، در موضوعات و مباحث علمی، تسلط کافی ندارند
اعضای هیأت علمی، نسبت به کاربرد و بکارگیری دانش نظری در صنعت آگاهی و شناخت کافی ندارند
اعضای هیأت علمی، در تجاری­سازی نتایج تحقیقات و تولید ثروت، آگاهی و شناخت کافی ندارند
اعضای هیأت علمی، در مورد نحوۀ برقراری ارتباط با صنعت، اطلاعات و تجربۀ کافی ندارند
اعضای هیأت علمی، از واقعیت­های صنعت و جامعه، شناخت کافی ندارند
اعضای هیأت علمی معتقدند متخصصین صنعت، تفکرات سنتی دارند و اصول علمی را در صنعت نمی­پذیرند
اعضای هیأت علمی معتقدند متخصصین صنعت، نوآوری­ها و پیشرفت­های علمی را به کار نمی­گیرند