• ارگانیسمهای پروبیوتیک ممکن است بازجذب کلسترول از روده را مختل کنند. این امر از طریق تبدیل کلسترول به ترکیب غیر قابل جذب کوپروستانول میباشد. افزایش کلسترول در جوجه های مصرف کننده آنتی بیوتیک که در تحقیق حاضر مشاهده شد نیز می تواند عکس این فرضیه ها باشد.

به نظر میرسد پریبیوتیک ها نیز به سبب تقویت لاکتوباسیلوسها میتوانند در کاهش کلسترول نقش خود را ایفا نمایند. کاهش در سطح کلسترول میتواند به سبب جذب کلسترول توسط لاکتوباسیلوسها باشد و مکمل پریبیوتیک میتواند تعداد لاکتوباسیلوسها را افزایش دهد. لاکتوباسیلها قادر به الحاق کلسترول به داخل غشا سلول ارگانیسم هستند بنابراین کلسترول جذب شده در سیستم کاهش مییابد (جلیل و همکاران، ۱۹۸۵).

نتایج این آزمایش با یافته های محققین دیگر که نشان دادند استفاده از چای سبز در جیره جوجههای گوشتی سبب کاهش کلسترول و لیپوپروتئینهای خون میگردد مطابقت داشت (پانجا و همکاران، ۲۰۰۵؛ آلن و همکاران، ۱۹۹۸). مطالعات مدلهای حیوانی نشان داد، کاتشینها باعث مهار جذب تودهای کلسترول میشوند. بطوریکه در آزمایش ماراماتسو و همکاران (۱۹۸۶) اپی کاتشین چای سبز باعث افزایش دفع کلسترول و لیپید تام در موشهای تغذیه شده با رژیم غذایی با کلسترول بالا گردید.
یانگ و کو (۱۹۹۷) نشان دادند که چای سبز چینی حاوی مقادیر بالاتری از اپی گالوکاتشین گالات نسبت به دیگر چایها میباشد، که به طور مؤثری سبب کاهش سطح سرمی کلسترول در موش میشود. در مطالعه دیگر نشان داده شد که اپی گالوکاتشین گالات نمیتواند سنتز کلسترول را مهار کند، ولی باعث کاهش جذب رودهای کلسترول میشود (چی ساکا و همکاران، ۱۹۹۸). چندین مطالعه در مدلهای حیوانی نشان داده است که کاتشینهای چای سبز روی جذب چربی تأثیر گذار است. بطوریکه موشهای تغذیه شده با کاتشینهای چای سبز، افزایش قابل توجهی در دفع کلسترول و لیپید تام از طریق مدفوع، در مقایسه با گروه شاهد از خود نشان دادند (چان و همکاران، ۱۹۹۹؛ ایکدا و همکاران، ۱۹۹۲؛ موراماتسو و همکاران، ۱۹۸۶). علاوه براین، مطالعات روی سلول و حیوان نشان داد که فسفولیپازA₂ پانکراس (PLA₂) برای سهولت هضم و جذب لیپیدها مهم است. هیدرولیز فسفاتیدیل کولین توسط PLA₂ پانکراس برای جذب مؤثر اسیدهای چرب، کلسترول و دیگر لیپیدهای هیدروفوبیک لازم است (بورگ استرفم و همکاران، ۱۹۸۰؛ هومن و همکاران، ۱۹۹۸). اپی گالوکاتشین گالات از طریق مهار فعالیت PLA₂ پانکراس در فرایند هیدرولیز رودهای فسفاتیدیل کولین اختلال ایجاد نموده و کاهش جذب لیپیدها را شدت میبخشد (لاین و همکاران، ۱۹۹۸). علاوه براین، کاربرد ۴-۱ درصد چای سبز بصورت آشامیدنی در رتهای تغذیه شده با جیره حاوی ۱ درصد کلسترول اثر معنیداری روی فعالیت آنزیمهای کبدی متابولیزم کننده لیپید (۳-hydroxy-3-methylglutaryl-coenzyme A reductase،cholesterol 7α-hydroxylase ) و سنتز اسیدهای چرب نداشت، اگرچه به طور واضحی دفع مدفوعی کلسترول و اسیدهای صفراوی را افزایش داد (یانگ و همکاران، ۲۰۰۰). از آنجائیکه چای سبز در تهیه محلول کامبوچا مورد استفاده قرار می گیرد، میتوان بهبود در سطح کلسترول، HDL و تری گلیسیرید را در ارتباط با اثرات ترکیبات موجود در چای سبز دانست. شاید بتوان اثر چای کامبوچا روی لیپو پروتئین های خون را مرتبط با خاصیت پروبیوتیکی چای کامبوچا دانست. زیرا یکی از تأثرات مهم پروبیوتیکها کاهش قابلیت جذب اسیدهای صفراوی از طریق روده است، چون آنها را به ترکیباتی تبدیل میکنند که در روده غیر قابل جذب شده و با مدفوع دفع شده و اثر بارزی در کاهش کلسترول پلاسما دارد.
جدول۴-۹- مقایسه میانگین فراسنجههای خونی جوجههای گوشتی در سن ۴۲ روزگی

گروه های آزمایشی
کلسترول (mg/dl)
HDL
(mg/dl)
تری گلیسیرید (mg/dl)

شاهد
۱۳۶/۲۵^b
۸۵/۷۵^bc
۱۳۸/۵۰^ab

آنتی بیوتیک
۱۶۰/۰۰^a
۱۱۲/۲۵^a
۱۵۶/۰۰^a

پروبیوتیک
۱۳۱/۷۵^bc
۱۰۲/۲۵^ab
۱۳۶/۵۰^ab

پری بیوتیک
۱۳۳/۵۰^bc
۱۰۰/۲۵^abc
۱۰۲/۰۰^bc

چای کامبوچا
۱۳۶/۷۵^b
۱۰۱/۵۰^ab
۱۳۲/۰۰^ab

چای سبز
۱۱۱/۷۵^c
۸۴/۷۵^c
۷۹/۰۰^c