نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین بیان TGF-β_۱ در عضله FHLدر گروه های کنترل ۳ هفته ای و تمرینی ۳ هفته ای اختلاف معنی دار وجود ندارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین بیان TGF-β_۱ در عضله FHLدر گروه های کنترل ۵ هفته ای و تمرینی ۵ هفته ای اختلاف معنی دار وجود دارد [ (۰۵/۰P < و ۵۴۴/۱۵ = (۵ و۴۲) F ] . نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین بیان TGF-β_۱ در عضله FHL در گروه های کنترل ۸ هفته ای و تمرینی ۸ هفته ای اختلاف معنی دار وجود دارد [ (۰۱/۰P < و ۵۴۴/۱۵ = (۵ و۴۲) F ] (نمودار ۴-۴ ).
* *
شکل ۴-۴ : نمودار بیان TGF-β_۱ در عضله FHLبین گروه تمرینی و کنترل موازی خود
( کنترل (۸=n)، تمرینی(۸=n))
۴-۳-۲٫ فرضیه دوم
به دنبال انجام ۳، ۵ و۸ هفته تمرین مقاومتی، سطوح سرمی TGF-β_۱ در رت های نر نژاد ویستار در مقایسه با گروه کنترل موازی خودکاهش معنی دار ندارد.
نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که به دنبال اعمال تمرین مقاومتی، سطوح سرمی TGF-β_۱ در رت های نر نژاد ویستار کاهش معنی دار دارد [ (۱ ۰/۰P < و ۱۶۸/۴ = (۵ و۴۲) F ] .
جدول ۴-۳ نتایج آزمون ANOVAبرای سطوح سرمی TGF-β_۱ بعد از ۳، ۵ و۸ هفته تمرین مقاومتی

نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین سطوح سرمی TGF-β_۱ در گروه های کنترل ۳ هفته ای و تمرینی ۳ هفته ای اختلاف معنی دار وجود ندارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین بیان TGF-β_۱ در عضله FHLدر گروه های کنترل ۵ هفته ای و تمرینی ۵ هفته ای اختلاف معنی دار وجود ندارد. نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین بیان TGF-β_۱ در عضله FHL در گروه های کنترل ۸ هفته ای و تمرینی ۸ هفته ای اختلاف معنی دار وجود دارد [ (۰۵/۰P < و ۱۶۸/۴ = (۵ و۴۲) F ] (نمودار ۴-۵).
*
شکل ۴-۵ : نمودار سطوح سرمی TGF-β_۱ بین گروه تمرینی و کنترل موازی خود
( کنترل (۸=n)، تمرینی(۸=n))
۴-۳-۳٫فرضیه سوم
به دنبال انجام ۳، ۵ و۸ هفته تمرین مقاومتی، وزن نسبی عضله FHL در رت های نر نژاد ویستار در مقایسه با گروه کنترل موازی خود افزایش معنی دار ندارد.
نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد که به دنبال اعمال تمرین مقاومتی، وزن نسبی عضله FHL در رت های نرنژاد ویستار افزایش معنی دار دارد [ (۱ ۰۰/۰P < و ۰۹۴/۸ =(۵ و۴۲)F ]
جدول ۴-۴ نتایج آزمون ANOVAبرای وزن نسبی عضله FHL بعد از ۳، ۵ و۸ هفته تمرین مقاومتی