اصول طراحی برای اطمینان از بدنه ی محکم برای حفاظت از خاک تغذیه ی گیاهان و ظرفیت نگهداری آب کافی، زهکشی مناسب و سهولت نگهداری آب کافی را نشان می دهد.
دانلود پایان نامه - مقاله - پروژه
تصویر شماره (۱۴-۲): ویژگی های تکنیکی گلدان و گلجای منبع (مرتضایی، ۱۳۸۲: ۷۶)
۵-۱۸-۲ :پوشش پایه درختان
۱-۵-۱۸-۲ :شبکه پایه درختان
هر جا که درختان در پیاده رو قرار گیرند، پایه انها غالبا با مصالح نفوذ پذیر در برابر آب همچون حفاظ فلزی، کف سازی سنگ یا آجری، گرانیت خرد شده و یا دیگر خرده سنگها پوشانده می شود. پوشش انتخاب شده می بایست پایداری لازم را در برابر حرکت عابران داشته باشد
بیشتر انواع پوشش پایه درختان به نحوی طراحی می شوند که جلوی رشد دائمی تنه درخت را نگیرند. کف سازی های سنگی یا آجری معمولأ برداشتنی اند. برخی از حفاظ های فلزی درختان دارای حلقه های اضافی (پیرامون تنه درخت) اند. که می توان حذف شان کرد. به علاوه مصالحی همچون گرانیت خرد شده امکان جابجایی به هنگام رشد تنه درخت را دارند (انجمن شهرسازی امریکا، ۱۳۸۷: ۳۶۵)
تصویر شماره (۱۵-۲) پوشش پایه درخت (همان منبع)
۲-۵-۱۸-۲ :اهداف و کاربرد
هدف از بکار بردن شبکه حصار دور درخت به قرار زیر می باشد:
الف) حفاظت ریشه و تنه درخت
ب) جذب آب باران در فصول مختلف سال به وسیله شیب(تصویر۱۳-۲)
ج) ادامه کف سازی تا نزدیکی تنه درخت و حفظ انتظام کف سازی
د) جلوگیری از کج شدن تنه و ریشه درخت(قنبری، ۱۳۸۹: ۱۵۳)
تصویر شماره (۱۶-۲) ایجاد شیب برای جذب آب
گاهی اوقات باید برای شمع زدن درختان محل هایی را در طراحی شبکه در نظر گرفت یا شبکه ها را طوری ایمن کرد که بتوانند با کابل، حایل درختان شوند. تمامی شبکه ها و اتصالات باید از دو تکه یا بیشتر ساخته شوند تا بتوان بعد از غرسی نهال و درخت، بویژه با ریشه های انبوه و برآمده، نسبت به استقرار مجدد آنها اقدام کرد(تصویر ۱۴-۲) (مرتضایی، ۱۳۸۲: ۱۲۱)
تصویر شماره(۱۷-۲) شبکه یک تکه و چند تکه برای شمع زدن
۳-۵-۱۸-۲ :حفاظت تنه درخت
«این وسیله امکان حفاظت از نهال های نو کاشته در محیط های شلوغ و پر تردد عابران را فراهم می سازد.»
این محیط شامل توقفگاه، فروشگاه های زنجیره ای یا گذرگاههای باریک می شوند. این حفاظ ها دور درخت می پیچند یا مستقل در زمین فرو می روند یا بوسیله پیچ به شبکه پای درخت محکم می شوند.
می توان عناصر طولی و افقی حفاظ را به دلخواه تعیین نمود.
فولاد نرم (دارای ۵/۰ تا۲۵/۰) کاملأ با ابفت شهر تناسب دارد، ضمن اینکه در برابر خوردگی هم مقاومت خوبی دارد. ریل ها و حفاظ ها را می توان با یک طرح واحد در تمامی شهر گستراند ولی طراحی منطقه ای هم امکان پذیر است. حفاظ تنه درخت باید بین ۳/۱ تا ۶/۱ متر ارتفاع داشته باشد تا از عهده حفاظ لازم برآید، در ضمن به شاخه گسترانی درخت نیز صدمه وارد نیاورد. انتهای عناصر عمودی را باید به سمت خارج درخت برگرداند تا باعث صدمه به تنه ان نشود»(مرتضایی، ۱۳۸۲، ۱۲۳)
تصویر شماره (۱۸-۲) دو روش برای اتصال حفاظ تنه درخت
۶-۱۸-۲ :باجه تلفن عمومی
۱-۶-۱۸-۲:انواع باجه تلفن عمومی
الف) تلفن های مستقردر محفظه های نیمه باز: این محفظه ها صرفأ به منظور احاطه کردن سرو بالای تنه ی استفاده کننده برای جلوگیری از سرو صدای بیرون طراحی شده اند و نمی توانند ان را از تأثیرات اقلیمی نامطلوب محافظت کنند. همچنین بخاطر اندازه بالنسبه کوچک خود مکان کافی برای گذاشتن وسایل همراه استفاده کننده، بخش زیادی از سرو صدای محیط خارج، باز به داخل نفوذ کند. بهترین نحوه استفاده از این نوع تلفن همگانی، استقرار انها در فضاهای سرپوشیده مانند ایستگاههای قطار و اتوبوس بین شهری و فرودگاهها، امثال آنهاست.
این محفظه ها معمولأ برروی پایه و روی دیوار نصب می شوند. امتیاز این نوع باجه ها، طرفه جویی در فضای اشغال شده است(طاهر یانفرد،۱۳۷۱: ۳۶)
ب) تلفن های مسقتر در اطاقک یا کیوسک: این کیوسک ها دارای سقف و دیواره و در یک در می باشند که امکان ایجاد سکوت نسبی برای مکالمه و همچنین طاقچه های برای گذاشتن وسایل همراه مراجعه کننده و احتمالأ استقرار کتابچه های راهنمای تلفن را فراهم می سازند.همچنین استفاده به نحو مطلوبی در عوامل اقلیمی محافظت می شود(همان منبع: ۳۷)
۲-۶-۱۸-۲ :ارگونومی
در رابطه با بهره گرفتن از تلفن عمومی فاکتور های استاتیک و دینامیک مشخصی ایستاده مطرح است. این فاکتور ها به شرح زیر می باشد:
قد: با توجه به استفاده ی گروهای مختلف مردم یعنی خردسلان، زنان مردان، استفاده از تلفن برای شخص ایستاده بطور نسبی آسان باشد به همین دلیل ارتفاع شماره گیر از کف باجه بایستی حدود ۱۳۰ سانتی متر باشد، تا دید مناسب میانگین برای استفاده کنندگان مختلف بوجود آید.
پهنای بدن: حداکثر پهنای بدن باید برای کیوسک تصور شود. این اندازه ابعاد به علاوه حداقل فضای لازم جهت حرکت دستی ۹۵ سانتی متر است. باید امکان تکیه فرد را پیشبینی نمود و ارتفاع شیشه را براین اساس تعیین نمود.
حرکت پا: استفاده کننده باید به راحتی قدم به درون کیوسک گذاشته، بایستد، بچرخد و به بیرون برود. برای ایجاد چنین حرکاتی، حداقل مساحت ۹۵×۹۵ سانتی متر کف لازم است.
میدان دید: استفاده کننده از دو منظر به کیوسک می نگرد: بیرون ودرون، وجود ارتفاع کافی برای مشاهده، رنگ مناسب و متفاوت با سایر عناصر محیطی و علایم راهنمایی مخصوص، به همراه نداشتنزوایای تیز وخطرناک خارجی برای این وسیله ضروری است. هنگام استفاده افراد باید بتوانند از سه طرف (طرفین و درب) نسبت به بیرون کیوسک اشراف داشته باشد. همچنین نسبت به دستگاه تلفن، دستگیره درب و سایر لوازم احتمالی درون کیوسک باید دید کافی وجود داشته باشد (سازه کیش، ۱۳۷۹: ۱۸-۱۷)
۷-۱۸-۲ :ایستگاه اتوبوس و سر پناه آن
ایستگاه ها در طرح کلی منظر خیابان مد نظر قرار می گیرند. ایستگاههای مذکور، شکل و قالب های گوناگونی دارند:
از جمله یک تابلو نشان دهنده محل ایستگاه و شماره و مسیر یا نام آن گرفته، تا حد نیمکت یا سر پناههایی نیمه باز که از مسافران در برابر عوامل محیطی محافظت می کنند. عناصر دیگر عبارتند از : نقشه مسیرها، زمانبندی مسیرها، و اخیرأ نمایشگرهای الکترونیک که زمان رسیدن اتوبوس بعدی را اعلام می کنند.
ایستگاه (سرپناه) های سامانه حملو نقل ممکن است نیمکت ها یا صندلی های منفرد باشند که می بایست هنگام نشستن به پایین باز شوند. ایستگاهها و سرپناه های ساده دارای سقف ودیواره (پانل) در قسمت پشت به منظور حفاظت در برابر باد هستند. در آب وهوای سردتر سر پناه ها از سه یا هر چهار سمت بسته اند و صرفأ باز شوهایی برای ورود و خروج دارند.
همچنین در آب وهوای سرد، سر پناه ها دارای لامپ های گرما زا که به دست مسافران کنترل می شوند و یا نور رسانی حساس به روشنایی محیط هستند. جنس انها در ساختار اصلی شان غالبأ فولاد یا فلزی دیگر است، همراه با شیشه های مقاوم برای دیواره های جانبی سطح این شیشه ها مات یا طرح دار است، یا با عناصر گرافیکی دیگر، تا علاوه برتمایز بصری، عابران نیز با آنها برخورد نکنند . شیشه ها باید ضد خردشدگی باشند تا در صورت شکسته شدن یا خرابکاری، مصدومیت یا خسارتی به بار نیاورند.(انجمن شهرسازی امریکا، ۱۳۸۷: ۳۸۰)
برای قرار دادن ایستگاه اتوبوس، باید پیاده رو حداقل شش متر عرض داشته باشد (۵/۲ متر برای توقف اتوبوس، ۵/۱ متر برای سر پناه ایستگاه و ۶/۱ متر برای عبور از پشت ایستگاه). برای انتظار مسافران در ایستگاه باید سرپناهی به عرض ۲۰/۱ تا ۵/۱ متر وطول دو تا پنج متر ایجاد شود. سر پناه در فاصله ای نیم متری لبه ی پیاده رو استقرار می یابد(موره و دیگران،۱۳۷۳: ۲۱۵ )
تصویر شماره (۱۹-۲) استقرار مناسب ایستگاه اتوبوس
ایستگاههای حمل و نقل عبوری به طور معمول در مجاورت تقاطع ها، قبل یا بعد از چراغ راهنما، استقرار می یابند. هنگام مکان یابی ایستگاه های حمل ونقل عبوری باید به موقعیت درختان و سایر مبلمان خیابان توجه داشت تا این اطمینان حاصل شود که مانعی بر سر راه مسافران برای ورود وخروج به از ایستگاه وجود ندارد.
تصویر شماره (۲۰-۲) محل ایستگاه های شبکه حمل و نقل عمومی
۱-۷-۱۸-۲ :ارگونومی
موضوعات ارگونومی مرتبط با ایستگاههای اتوبوس به ترتیب زیر قابل تعریف هستند:
الف) فضای حد اقل مورد نیاز مسافرین در ایستگاه اتوبوس: اندازه های حداقل یک ایستگاه مسقف باید به نحوی باشد که از تابش عمودی آفتاب و ریزش باران و برف بر روی مسافر جلوگیری نماید.
بنابر حداقل عرض سایبان، یک متر و چهل خواهد بود. عرض شانه ی استاندارد یک مرد ایستاده شصت سانتی متر و با یک فاصله ده سانتی متری و در یک ردیف شش نفره، طول یک ایستگاه حد اقل ۳۰/۴ خواهد بود. شیب سقف ایستگاه همیشه به طرف پیاده رو خواهد بود.
ب) وضعیت و مشخصات نیمکت و صندلی: با در نظر گرفتن شصت سانتی متر عرض شانه و ده سانتی متر فاصله، صندلی ها باید به نحوی مستقر شوند که فواصل لازم ایجاد شود. و شیب صندلی ها باید بین صفر تا سه درجه و ارتفاع آنها از کف زمین۴۵ سانتی متر باشد. در نیمکت های بدون پشتی صفر است.
ج) دید مسافرین: در ایستگاههایی که با دیواره از سه طرف محصور شده اند، باید دید مسافرین نشسته از جهت ورود اتوبوس کامل باشد. بنابر این یا پانل سمت چپ باید شفاف باشد و یا اصلا حذف شود. همچنین به منظور ایجاد قدرت تشخیص ایستگاه، ارتفاع تابلو و یا سقف ایستگاه باید حدود۲۳۰ سانتی متر باشد.(قنبری،۱۳۸۹: ۱۷۴-۱۷۳)
۸-۱۸-۲ :جایگاه دوچرخه
با رشد سریع و چشمگیر آگاهیهای عمومی نسبت به محیط زیست و نیز توجه بسیار به وسایل نقلیه ی غیر آلاینده بویژه دوچرخه، نیاز به طراحی و در نظر گیری محل ویژه ای برای جایگاه دوچرخه در سطح شهر و خیابانها مشخص می شود. جایگاه های دوچرخه از حیث اتصال به دو نوع اصلی تقسیم می شوند: اتصال به بدنه، اتصال به چرخ جلو.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...