زمانیکه تاکتیک غافلگیری با موفقیت به کار گرفته می شود ، این تاکتیک قدرت های فردی تان را در مذاکره افزایش می دهد و زمان بیشتری برایتان فراهم می آورد . تا امتیازات بیشتری را کسب نمایید و تاکتیک های دیگری را به کار بندید که برای تأثیر پذیری به تواناییها ی بیشتری نیاز داشته باشند . در حقیقت ، تاکتیک غافلگیری اغلب سیر صعودی منحنی قدرت های فردی در مذاکره را هم از نظر ارتفاع و هم از لحاظ مدت بسط می دهد . اما در نهایت ،‌این منحنی سیر نزولی به خود

می گیرد . بدین ترتیب ایجاب می نماید که متعاقباٌ از تاکتیک غافلگیری یا تاکتیک دیگری که به همان نسبت سودمند است استفاده شود . ( هاریس ،‌ ۱۳۷۷ ، ۴۰-۳۸ )
نمودار ۴-۲ : قدرت فزاینده فردی در مذاکره ناشی از اجرای به موقع تاکتیک غافلگیری .
۵- به کارگیری تاکتیک FAITACCOPLI
این عبارت ، عبارتی فرانسوی است که به صورت معامله انجام می شود و یا کارها درست می شود ، ترجمه می گردد و این عبارت در جریان مذاکرات بیانگر تاکتیکی است که شامل اقدامی متهورانه می باشد که برای قرار دادن طرفی از معامله در جایگاهی برتر طرح ریزی می شود . در مذاکرات تجاری ، فردی که این تاکتیک را با موفقیت به کار می برد به طرف مقابل می گوید که یا باید با موضوعی موافقت نماید یا آن را قبول نکند .
این تاکتیک برای دستیابی به اهداف ذیل می تواند بسیار سودمند باشد .
الف : استیلا یافتن بر رقیبی ضعیفتر برای این منظور ، طرفی که از امتیاز انجام معامله برخوردار است این تاکتیک را برای وادار ساختن رقیب ضعیفتر به انجام معامله به کار می برد .
ب : غافلگیر کردن طرفی از معامله که آمادگی ندارد . در اینجا طرفی که از این تاکتیک استفاده می کند ، مذاکره گری را که در شرایط نامساعدی قرار دارد خلع سلاح می نماید . در این مذاکره ضعیف به خاطر ترس از دست دادن معامله ، یا نداشتن اطلاعاتی که ممکن است شرایط را به صورت دیگری جلوه گر سازد ، به امضای قرارداد تن در می دهد .
ج : به کار بردن طرح هایی با مقتضیات زمان . در این حالت مذاکره گری که از موضع ضعیف تری برخوردار است از عدم انجام معامله می ترسد و اینکه شاید واقعاٌ چنین موقعیتی برای مدت ها برایش فراهم نگردد .
د : به نتیجه رساندن موضوعات . زمانی که به مذاکرات بیشتری نیاز نیست و یا ادامه مذاکرات به علت کمی وقت انجام پذیر نمی باشد .
در هر موقعیتی ، این تاکتیک مؤثر است ، چرا که همیشه تصمیم گیری را به طرف مقابل واگذار می نماید . خطر عمده در به کار گیری این تاکتیک این است که اگر این تاکتیک موفق نباشد چه کار باید کرد . به خاطر وجود این خطر ، شما باید هنگام استفاده از این تاکتیک جایگاهی برای عقب نشینی داشته باشید و راهی برای رسیدن به آن با حفظ آبرو از قبل فراهم کرده باشید .
خطر بالقوه دیگر این روش ، احساس تنفر و انزجاری است که ممکن است در رقیبتان به وجود آید . این خطر را می توان از چند طریق اعتدال بخشید :
الف) از طریق تشخیص تنفری که ممکن است در شخص به وجود آید .
ب) دوری جستن از هر گونه اقدامی ممکن است احترام طرف مقابل را ضایع کند .
ج) به کار گیری تاکتیک ارتباطات غیر رسمی ، برای کاستن اثرات این تاکتیک مناسب است .
۶- عبور از موانع با یک پرش :
این تاکتیک لزوماٌ روش دستیابی یا حفظ نیرو به جهت مذاکره می باشد . در جریان مذاکرات تجاری ، مهمترین مسئله در مورد این دیدگاه افشای اهدافتان برای رقیب می باشد . بدین وسیله شما رقیبتان را وادار نمایید که به طور جداگانه اهدافتان را رد یا با آنها توافق نماید .
این تاکیتک فواید زیادی دارد . اول اینکه به شما در دستیابی و حفظ نیروی کنترل در مذاکرات کمک می نماید .
دوم : این تاکتیک شما را قادر می سازد تا در هر مرحله از مذاکره موضوعی دیگر را مطرح نمایید .
سوم : این تاکتیک به طور نامحسوسی رقیب را تحت فشار قرار می دهد که تعادل خود را از دست بدهد .
چهارم : این تاکتیک شما را قادر می سازد که با موقعیت رقیب ، خود را در مذاکره ارزیابی کرده و در نهایت انعطاف ، نسبت به آن واکنش دهید .
پنجم : این تاکتیک امکان این مسئله را افزایش می دهد که رقیبتان با مسئله خاصی که شما در مذاکره مطرح نموده اید موافقت نماید و در نهایت ، این تاکتیک به تیم مذاکره گرتان کمک می کند که از مسئله ی اصلی دور نماند . این دیدگاه ساختاری ، باعث می شود که مذاکره گرانتان جهت را گم نکنند و بدون فکر قبلی و اولویت قائل شدن ، موضوعات مختلف را مد نظر قرار ندهند .
بهترین روش برای مقابله با تاکتیک عبور از موانع با یک پرش این است که تمام اوقات کنترل مذاکرات را در اختیار داشته باشید . استفاده از این تاکتیک دو خطر عمده دارد :
اول : اینکه اگر شما در استفاده از این تاکتیک بر علیه مذاکره گری برتر موفق نشوید ، ممکن است تمام استراتژی های مذاکره مختل گردد .
دوم : اگر شما این تاکتیک را کمی به کار برید در آخر متوجه می شوید که شما به جای آنکه موضوعات را به طور گروهی در نظر بگیرید ،‌ آنها را به طور جداگانه مورد بررسی قرار داده اید .
۷- در اختیار گرفتن کنترل دستور جلسه :
یکی از تاکتیک های مذاکره ، تهیه دستور رسمی جلسه برای هر جلسه از مذاکرات مهم می باشد . دستور جلسه ای که تیمتان آماده می سازد ، امتیازات زیادی دارد :
اول : اینکه دستور جلسه شما را وادار می سازد که اولویت ها و اهدافتان را در مورد جلسه ی مطرح شده مورد بررسی قرار دهید .
دوم : دستور جلسه توانایی شما را به دست گرفتن کنترل جلسه مذاکره تقویت می نماید و بدین وسیله توانایی بالقوه تان را در تحقق بخشیدن به اهداف تیمتان افزایش می دهد . در دست گرفتن کنترل جلسه تقریباٌ همیشه به عنوان امتیازی مهم در نظر گرفته می شود ، بخصوص زمانی که این کنترل شما را قادر می سازد که استراتژی هایی از قبل تعیین شده را به کار بندید و یا مانع از موفقیت نقشه های رقیبتان گردید .
سوم : دستور جلسه معمولاٌ تعادل رقبا را بر هم می زند ، به خاطر اینکه بیشتر مذاکره گران مهارت در تهیه دستور جلسه ندارد چه برسد به اینکه بخواهند دستور جلسه خوبی ارائه بدهند . زمانی که رقیبتان را هنگام عدم آمادگی غافلگیر می سازید ، دستور جلسه توانایی شما را در به کار گیری استراتژی هایتان تقویت کرده و تلاش های رقیبتان را در به کارگیری سیاست های مختلف در مذاکره تضعیف می نماید .
و در نهایت : دستور جلسه را می توان به عنوان روش غیر مستقیم برای طرح مسائل خود در میان مسایل دیگر در جلسه استفاده نمود . به همین ترتیب دستور جلسه را می توان به عنوان ابزاری دقیق برای به کار گیری و یا تقویت استراتژی خاصی از مذاکره به کار گرفت .
۸- نقض مفاد قرارداد :
جهت تغییر استانداردهای قرارداد به طوری که اجرای آن برای هر دو طرف آسان تر شود مورد استفاده قرار می گیرد . به کار گیری دقیق این تاکتیک سود زیادی را نصیب شما می کند . این سود را زمانی به دست می آورید که نوع مفادی که در قرار داد به کار رفته حقیقتاٌ سود یا حمایت بیشتری را برای رقیبتان نسبت به شما فراهم آورد .
بهترین مقابله با دیدگاه نقض بندهای قرار داد این است که در طرفی که قرار داد استاندارد را ارائه می دهد موضع خود را حفظ نماید و از ایجاد هر گونه تغیر امتناع ورزد .
خطر عمده در به کارگیری تاکتیک نقض مفاد این است که وکیل طرفی که فرم قرارداد را ارئه می دهد درک بیشتری از قوانین حاکم و توانایی بیشتری در استفاده از این امتیاز خواهد داشت ، به طوری که می تواند مفادهای اصلاحی را به نفع طرف مورد نظر تمام نماید . ( هاریس،۱۳۷۷،۵۹-۲۹ )
۹- گوش دادن۱ :
سؤال پرسیدن بیهوده است اگر به پاسخ ها گوش ندهید ، با دقت گوش کردن تاکیتک مذاکره ارزشمندی است زیرا اکثر افراد احساسات واقعی شان را در بعضی راه ها توسط آنچه که آنها می گویند و نحوه ای که آنرا می گویند آشکار می کند ، نحوه ی بیان دقیق جملات آموزنده تر است .
۱۰- محدود کردن زمینه۲ :
زمان را در تلاش برای صحبت ،‌ بسیاری از نکات مختلف هدر ندهیم بایستی بحث را به عوامل مهم در مذاکره محدود کنیم ، تلاش کنید که مسائل کوچکی که پایان داده شده و برای شما پنهان مانده است بدست آورید تا شما بتوانید بر موضوعات حیاتی تمرکز کنید .
۱۱- بالا بردن ریسک^۳۱ :
بعضی مواقع این تاکتیک به عنوان تیری در تاریکی شناخته می شود بعضی شرکت ها قادرند که معامله حساسی را به خاطر توان مالی شان انجام دهند یا همچنان معامله را به طریقی که رقیبتان نتوانند با آن وفق پیدا کنند ، عوض کنند .
۱۲- بلوف زدن^۱۲ :
بلوف زدن تاکتیک ناشناخته ای در میز مذاکره نیست ، شخصی ممکن است بگوید که کاری را انجام خواهد داد اگر چیزی اتفاق نیفتد در حالی که آن شخص هیچ قصدی برای انجام آن ندارد . در مذاکرات اگر شما بلوف می کنید و سپس هنگامی که بلوفتان خواسته شود و آن را انجام ندهید ، اعتبار زیادی را از دست می دهید ، چگونه طرف دیگر می تواند هر چیزی را که پس از این می گویند باور کند ؟ آنچه که منظور تان است را بگویید و آنچه را که می گویید توضیح دهید . این کار مزایای زیادی در تجارت دارد به هر حال مواقعی وجود دارد که بلوف تاکتیکی با ریسک پایین و بیشتر حرف است .
۱۳- آینده را گرانتر جلوه دادن^۲۳ :
یکی از بهترین راه ها برای اینکه طرف دیگر را به معامله کردن وادار کنید این است که آنها را متقاعد کنید که هزینه ها در حال به پایان رسیدن هستند با انتظار هیچی به دست نمی آید و بیشتر چیزها از دست می رود .
۱۴- چیز حواس پرت کن را ایجاد کند :
اغلب مذاکره کننده ها شرایط ضعیفی را در مذاکرات وارد می کنند آنها انتظار ندارند که با این شرایظ روبرو شوند ، اما انتظار دارند از آن به عنوان وسیله ی بدست آوردن امتیازات استفاده کنند .
۱۵- صبر^۳۴ :

Filter: یک تابع فیلتر که ورودی آن، عقاید، باورها و قصدهای عامل بوده و خروجی آن بر اساس فرایند تبادل نظر (قیاس) اهداف (قصد) جدید عامل است:

مجموعه ­ای از قصدهای، جاری که کانون فعالیت عامل را تعیین می­ کند.
Execute : تابع انتخاب عمل بر پایه قصد و اهداف فعلی که عملی را که باید انجام شود، تعیین می‌کند:

۲-۴-۲- سیستم­های چندعامله
سیستم‌های چندعامله، زیر حوزه­ای در حال رشد از هوش ­مصنوعی است که هدفش فراهم ساختن اصول ساخت سیستم‌های پیچیده­ای است که شامل چند عامل و ساز و کارهایی برای هماهنگ سازی رفتارهای این عامل‌ها می­باشد. چگونگی هماهنگ سازی دانش، اهداف، مهارت‌ها و برنامه­ ریزی­های عامل‌ها برای حل مسائل در این مقوله می­گنجد. عامل‌ها در محیط ممکن است در راستای هدفی خاص و مشترک و یا در راستای اهداف خاص و جداگانه­ ای که در تعامل با یکدیگر می­باشند، کار کنند. بحث هماهنگی در سیستم‌های چندعامله از مباحث اساسی بوده و بدون آن مزایای تعامل و رفتارهای اجتماعی عامل‌ها محو می­گردد. از دیدگاه هوش مصنوعی توزیع شده، سیستم چندعامله، اجتماعی از عامل‌های مستقل برای حل مسأله است که هر عامل کلیه خصوصیات مطرح شده را داراست. سیستم­های چندعامله دارای مشخصات زیر هستند[۲۲] :

دانش کافی و لازم برای حل یک مسأله در یک عامل وجود ندارد.
کنترل سیستم توزیع شده است. (یک سیستم کنترل کلی وجود ندارد.)
داده‌ها غیر متمرکز می‌باشند.
محاسبات به صورت غیر هم‌زمان صورت می‌گیرند.
شکل ۲- ۱: معماری BDI در عامل
سیستم‌های چندعامله راه­حل‌هایی را برای مسائل توزیع­شده در محیط­های محاسباتی باز و پویا فراهم می­آورند. راه حل چنین مسائلی می ­تواند بر مبنای چندین عامل که توزیع­شدگی مسأله، وجود چندین نقطه کنترل، چندین دیدگاه یا علائق در حالت رقابت را پوشش دهند، ارائه گردد. علاوه بر این، عامل‌ها برای رسیدن به اهداف خود نیاز به تعامل با یکدیگر خواهند داشت. این تعاملات که در سطح دانش صورت می­پذیرد، می ­تواند یک تبادل عقاید ساده، تمایلات، یا قصدها برای درخواست انجام عمل باشد که لازم است از طریق هماهنگی، همکاری و یا مذاکره برای مدیریت اعمال وابسته بهم صورت گیرد[۲۳]. این تعامل با تعامل در سایر سیستم‌های محاسباتی دو تفاوت عمده دارد: اول آنکه تعامل میان عامل‌ها در سطح دانش صورت می­گیرد [۲۳, ۲۴]. یعنی این تعاملات بر حسب اینکه چه هدفی باید در چه زمانی، توسط چه افرادی دنبال شود بیان می­شوند و دوم اینکه چون عامل‌ها موجودیت‌هایی انعطاف پذیر هستند که در محیطی که تنها بر روی بخشی از آن کنترل دارند عمل می­ کنند، تعاملات بین آن‌ها نیز باید انعطاف­پذیرتر باشد. لذا عامل‌ها باید بتوانند درباره محدوده تعاملات خود در زمان اجرا تصمیم ­گیری داشته و تعاملاتی را که در زمان طراحی نیز دیده­ نشده­اند، آغاز کنند و یا به آن‌ها پاسخ دهند. تعامل اجتماعی در عامل‌ها بدین معنی است که روابط موجود میان عامل‌ها در حال تکامل می­باشد و روابط جدیدی ایجاد می­گردد. بدین منظور لازم است تا قوانینی به منظور شکل دهی به روابط سازمانی و مکانیزم‌هایی به منظور تضمین انسجام گروهی و ساختارهایی برای مشخص کردن رفتار کلان مجموعه­ها در نظر گرفته شود. به عبارتی عامل‌ها، تعاملات سطح بالا و روابط سازمانی، مفاهیم اساسی در سیستم‌های چندعامله را به وجود می­آورند. یک سیستم چندعامله، از اجزای زیر تشکیل شده است:
یک محیط که در بر گیرنده اجزاء تأثیرگذار در سیستم چندعامله می­باشد. اما لزوماً تمام عوامل تأثیرگذار در حالت سیستم چندعامله، درون آن قرار ندارند.
تعدادی عامل. به طور معمول هیچ­گونه پیش­فرضی در مورد نوع، معماری و تعداد عامل­ها در یک سیستم چندعامله وجود ندارد. از این جهت می­توان یک سیستم چندعامله را به یک جامعه انسانی تشبیه نمود.
مجموعه ­ای از اشیاء درون محیط. هیچ پیش­فرض اولیه­ای در مورد این اشیاء نیز وجود ندارد.
مجموعه ­ای از روابط. این روابط، که می­توان آن­ها را به قوانین نیز تعبیر نمود، ارتباطات میان اشیاء با اشیاء دیگر و نیز ارتباطات بین عامل­ها با اشیاء را مشخص می­نمایند.
مجموعه­ عملیات قابل انجام توسط عامل­ها. این مجموعه شامل دو دسته کلی از عملیات می­باشد. عملیات حس (دریافت اطلاعات) از محیط و عملیات تأثیرگذار بر محیط.
البته به طور رسمی و دقیق سیستم چندعامله به صورت یک چهارتایی  است که در آن Ag = {Ag₁, Ag₂, …, Ag_n} مجموعه عامل‌های تشکیل دهنده سیستم­ چندعامله می‌باشد. Env محیطی است که سیستم چندعامله در آن عمل می­ کند. Org سازمان سیستم چندعامله و D قلمروی آن سیستم چندعامله است.
در ادامه، ما مذاکره که یکی از مباحث مهم موجود در بحث سیستم­های چندعامله است را معرفی خواهیم نمود. برای مطالعه بیشتر در مورد سیستم‌های چندعامله می­توانید به [۱۰] مراجعه کنید.
۲-۴-۲-۱- مذاکره
بیان شد که هماهنگی، صفت سیستمی از عامل‌ها می­باشد که هر کدام فعالیتی را در محیطی مشترک انجام می­ دهند. همکاری، هماهنگی میان عامل‌های غیر خودخواه است در حالیکه مذاکره، هماهنگی میان عامل‌های رقابتی یا منفعت طلب می­باشد.
مذاکره نوعی تعامل است که میان عامل‌هایی با اهداف یا مقاصد متفاوت صورت می­گیرد. مذاکره راه­حلی برای بعضی از مسائل مطرح در هوش مصنوعی توزیع شده مانند تجزیه و تخصیص مسئله، یکپارچگی و حل تضاد می­باشد. اهمیت و استفاده از سیستم‌های خودکار شده در حال افزایش است. یک دلیل برای این اهمیت ایجاد و رشد زیرساختار ارتباطی و محیط‌های ساخت و تولید استاندارد شده – اینترنت، وب، KQML، FIPA، محیط‌های ساخت سیستم‌های مبتنی بر عامل و زبان‌های برنامه­نویسی- می­باشد. دلیل دوم، نیاز به استفاده از مذاکره خودکار شده، در ایجاد برنامه ­های کاربردی که در سطح تصمیم ­گیری عمل می­ کنند، می­باشد. به عنوان مثال می­توان به سیستم‌های تجارت الکترونیکی برای خرید و فروش کالاها، اطلاعات و پهنای باند ارتباطی بر روی اینترنت، سازمان‌های مجازی، مدیریت شبکه ­های مخابراتی، سیستم‌های مبتنی بر وب و مدیریت فرآیندهای سازمانی اشاره نمود. تکنولوژی عامل، مذاکره در سطح تصمیم ­گیری عملیاتی را در این کاربردها تسهیل می­ کند. مذاکره خودکار شده در این کاربردها می‌تواند باعث صرفه­جویی در زمان مذاکره کنندگان انسانی شود. علاوه بر این چون عامل‌های محاسباتی در موقعیت‌های استراتژیک و پیچیده در یافتن قراردادهای کوتاه مدت از مذاکره کنندگان انسانی کاراتر هستند، می­توان به مزایای دیگری نیز دست یافت. محققین حوزه سیستم‌های چندعامله، مذاکره را راهی برای به اشتراک گذاشتن کارهای لازم برای انجام یک طرح مشترک یا مکانیزمی برای برطرف نمودن تضادهای پیش آمده بین عامل‌ها می­دانند. بسیاری از تکنیک‌هایی که برای هماهنگی استفاده می­شوند، شامل نوعی مذاکره هستند. Bussman و Muller تعریفی ابتدایی از مذاکره را به شکل زیر ارائه می­ دهند [۲۵] :
“… مذاکره فرایند ارتباطی گروهی از عامل‌ها به منظور رسیدن به اتفاق نظر بر روی موضوعی خاص می­باشد …".
اگر عامل‌ها بخواهند به شکلی موثر مذاکره کنند، باید درباره باورها، تمایلات و قصدهای سایر عامل‌ها استدلال نمایند و این مسأله باعث به وجود آمدن تکنیک‌هایی برای نمایش و نگهداری مدل‌هایی از باورها، استدلال درباره عقاید سایر عامل‌ها و تأثیرگذاری بر روی مقاصد و باورهای سایر عامل‌ها شده است. اجازه دهید تا فرایند مذاکره را از یک دیدگاه رسمی­ تعریف نماییم [۲۶]. هر فرایند مذاکره شامل چهار مؤلفه اصلی می‌باشد:
مجموعه مذاکره: فضای نمونه‌ای که پیشنهادات ممکن عامل‌ها را در بر می‌گیرد.
پروتکل مذاکره: مجموعه پیشنهادات قانونی را که یک عامل در یک مرحله از مذاکره می‌تواند ارائه دهد را تعریف می‌کند.
مجموعه استراتژی­ها: در یک مذاکره ممکن است دو یا چندین عامل شرکت داشته باشند که هر یک دارای استراتژی خاص خود بوده و این استراتژی هر عامل است که مشخص می‌کند آن عامل چه پیشنهاداتی را ارائه خواهد کرد. مسلماً استراتژی یک عامل شرکت کننده در یک مذاکره از دید بقیه عامل‌های موجود در مذاکره پنهان خواهد بود.
یک قاعده یا قانون که مشخص می‌کند، چه هنگام توافق بین مذاکره کنندگان حاصل گردیده است.
پیشنهادهایی که در فضای نمونه ­ای که توسط مجموعه مذاکره مشخص می­گردد، وجود دارند همگی شامل دو شرط مهم هستند. شرط اول این است که هیچ‌کدام از پیشنهادات به گونه‌ای نباشد که قبول آن برای عامل مقابل بدتر از حالت Conflict deal باشد. حالت Conflict deal حالتی است که در آن عامل پیشنهادات را قبول نکرده و خود تنها کار می­ کند. شرط مهم دیگری که باید وجود داشته باشد، شرط pareto optimal بودن پیشنهادات است به این معنی که پیشنهادات به گونه‌ای باشند که هیچ‌یک از عامل‌های درگیر در مذاکره نتوانند سودمندی بیشتری داشته باشد، مگر اینکه عامل دیگری در قبال این سود بیشتر متحمل ضرر گردد.
پروتکل مذاکره مشخص کننده تعداد تکرارهای مذاکره، نحوه شروع مذاکره، قوانین لازم برای انجام مذاکره و مواردی از این قبیل خواهد بود.
استراتژی یک عامل در مذاکره باید پاسخ سوالات زیر را مشخص کند:
اولین پیشنهاد چگونه باید باشد؟
چه هنگام باید در مورد کاهش یا افزایش سودمندی پیشنهادی انعطاف به خرج داد؟
اگر تصمیم به کاهش یا افزایش سودمندی گرفته شد، مقدار این کاهش یا افزایش چقدر باید باشد؟
پس از معرفی عامل و سیستم‌های چندعامله در این بخش، حال قصد داریم تا مبحث بهره‌گیری از عامل برای داده ­کاوی را مطرح نماییم. بخش آتی به بررسی این موضوع می ­پردازد.
۲-۵- بهره­ گیری از عامل برای داده ­کاوی
در این قسمت قصد داریم تا دلایل استفاده از عامل و سیستم‌های چندعامله را برای عمل داده ­کاوی بیان نماییم. سیستم‌های چندعامله را می­توان به عنوان یکی از انواع سیستم‌های باز در نظر گرفت که امکان همکاری یا رقابت تحت قواعد محیطی مشخص را برای دست‌یابی به هدف مشترک یا هدف خاص هر عامل فراهم می­سازند. هر عامل، بدون توجه به معماری آن، می ­تواند در محیط فعالیت کرده و سود خود یا محیط (که می ­تواند به هر صورتی تعریف شود) را به حداکثر برساند. سیستم‌های چندعامله به صورت ذاتی با یک محیط داده کاوی توزیع شده تطبیق دارند و همین امر موجب گستردگی کاربرد آن‌ها در این قلمرو شده است.
۲-۵-۱- سیستم­های چندعامله، بستری برای داده ­کاوی توزیع شده
چرا تعاملات و یکپارچه کردن عامل‌ها و داده‌کاوی (به طور مخفف، کاوش عامل[۲۷-۳۰]) اهمیت دارد؟ برای درک بهتر این بحث، در اینجا، موارد شباهت سیستم­های چندعامله و داده ­کاوی توزیع شده را مطرح کرده و به توضیح هر یک می­پردازیم.
توزیع‌شدگی منابع اطلاعاتی
با توجه به عدم امکان تجمیع داده ­ها جهت اجرای فرایند داده ­کاوی، می­توان منابع اطلاعاتی یا همان پایگاه داده ­ها را به دو صورت در نظر گرفت. یک راه آن است که هر منبع اطلاعاتی را به صورت یک شیء در نظر بگیریم. چنین رویکردی می ­تواند اجازه بهره ­برداری از منبع اطلاعاتی را به عامل­های موجود بدهد. اما هیچ­گونه خاصیت خود آغازی و یا خواص دیگری از عامل را به منبع اطلاعاتی نخواهد داد. راه دوم، در نظر گرفتن یک عامل مسئول به ­ازای هر منبع اطلاعاتی است. چنین عاملی می ­تواند ضمن بر عهده داشتن نقش­های متداول یک سیستم مدیریت بانک اطلاعاتی رابطه­ای، وظایفی نظیر اعلام موجودیت (مثلاً به یک دایرکتوری مرکزی یا به صورت آگهی در منابع خاص)، انجام پیش‌پردازش­های لازم و اعلام توانائی­ها و سرفصل­های منبع اطلاعاتی ذی‌ربط را بر عهده بگیرد. چنین عاملی می ­تواند در صورت لزوم، آمادگی خود را برای انجام یک وظیفه خاص که توسط یک عامل دیگر (کارفرما) تعریف می­ شود اعلام نموده و در صورت توافق، پس از اجرای وظیفه و ارائه نتایج، هزینه­ های مربوطه را از عامل کارفرما دریافت دارد. در مجموع، ارائه هر منبع اطلاعاتی به صورت یک عامل، ضمن آنکه با توجه به منفعت­گرا بودن عامل مربوطه، منجر به افزایش احتمال کشف وجود آن منبع اطلاعاتی توسط عامل­های دیگر می­ شود، می ­تواند بسیاری از وظایف مفید دیگر را نیز بر عهده عامل مربوطه قرار داده و منجر به افزایش منفعت برای آن (از طریق انجام فعالیت­های مورد درخواست سایر عامل­ها و ارائه نتایج) شود.
توزیع‌شدگی و تنوع روش­ها و سیستم­های داده ­کاوی
رویکردها و روش­های بسیار متنوعی در داده ­کاوی وجود داشته و هر روشی برای کاربرد خاصی مناسب بوده و نوع مشخصی از دانش را از اطلاعات استخراج می­نماید. این تعدد و تکثر روش­ها، اگرچه منجر به کاربرد بیشتر داده ­کاوی در مسائل عملی گردیده، اما از سوی دیگر، موجب مشکلی به نام انتخاب روش یا سیستم داده ­کاوی مناسب یک کاربرد یا مسئله خاص، برای کاربران و سازمان­ها گردیده­ است. سیستم­های داده ­کاوی تجاری، به پیاده­سازی روش­های معمول داده ­کاوی می‌پردازند؛ حال آنکه الگوریتم­های مجزا، معمولاً آخرین دستاوردها در زمینه داده ­کاوی را به نمایش می­گذارند. به کارگیری یک ابزار یا الگوریتم داده ­کاوی نیز خود می ­تواند یک مسئله نه چندان ساده باشد. یک راه برای غلبه بر چنین مشکلی، توسعه عامل­هائی است که در داده ­کاوی تخصص دارند. این تخصص می ­تواند از دو بعد مطرح باشد، از جنبه روش داده ­کاوی و از جنبه کاربرد. به عنوان مثال می‌توان عامل­های متخصصی داشت که در کشف موارد نامتعارف موجود در منابع اطلاعاتی که با الگوهای عادی آن­ها سازگار نیست (نظیر سوء استفاده از کارت­های اعتباری و یا ادعاهای غیرواقعی خسارت توسط بیمه­شدگان) مهارت دارند. چنین تخصصی می ­تواند مورد استفاده بسیاری از سازمان­ها قرار گیرد. با در اختیار داشتن عامل­های نماینده منابع اطلاعاتی مختلف، می­توان عامل متخصصی داشت که ضمن فاش نکردن منابع اطلاعاتی دیگر، خود بتواند به عنوان مثال، احتمال واهی بودن یک ادعای خسارت را مشخص نماید.
در نظر گرفتن عامل­های داده ­کاوی متخصص در یک کاربرد خاص نیز چشم­انداز امیدبخشی دارد. می­توان عامل­هائی را در نظر گرفت که در تشخیص نوع خاصی از یک بیماری مهارت دارند. این عامل­ها ممکن است به نوبه خود، بخشی از وظایف را از طریق مکانیزم­ های پیمانکار-کارفرما، به عامل‌های متخصص در یک فرایند داده ­کاوی خاص واگذار نموده و دقت پیش ­بینی­های خود را به صورت قابل ملاحظه­ای افزایش دهند. در نظر گرفتن عامل­های متخصص داده ­کاوی، نه تنها منجر به مزایائی که ذکر گردید می­ شود، بلکه راه را برای فعالیت­های پیچیده­تر و مفیدتر نیز باز می­ کند.
بکارگیری مکانیزم­ های مناسب برای حل مسائل پیچیده
فرایند حل مسئله، از دیگر مواردی است که می ­تواند در چارچوب پیشنهادی مورد بررسی قرار بگیرد. مکانیزم­ های متعددی برای حل مسئله از طریق همکاری عامل­ها، در سیستم­های چندعامله وجود دارد. از آن جمله می­توان مکانیزم تخته­سیاه را نام برد. توضیح تفصیلی این مکانیزم­ ها، خارج از محدوده این گزارش است؛ صرفاً به عنوان یک مثال، مکانیزم تخته­سیاه را مورد بررسی اجمالی قرار می­دهیم. در روش تخته­سیاه، یک عامل وظیفه نظارت را بر عهده داشته و سایر عامل­ها که نماینده متخصصین هستند، برای حل مسئله با یکدیگر همکاری می­ کنند. هر عامل (متخصص)، در صورتی که بر اساس محتوای تخته سیاه تشخیص دهد که می ­تواند به پیشرفت راه­حل مسئله کمک کند، این اقدام را از طریق افزودن مطالبی به راه­حل موجود (تخته سیاه) انجام می­دهد. ناظر، وظیفه دادن نوبت به عامل­ها برای افزودن به راه­حل موجود یا کاستن از آن را بر عهده دارد. این فرایند تا حل کامل مسئله مورد نظر ادامه خواهد یافت.
داده ­کاوی توزیعی به عنوان یک اتحاد موقت و مسئله مذاکره
همان­گونه که در بخش‌های قبل نیز بیان شد، یکی از دلائل رشد و توسعه داده ­کاوی توزیع شده، وجود رقابت بین سازمان‌های مرتبط و عدم تمایل آن­ها به اشتراک گذاری اطلاعات خام می­باشد. می­توان مکانیزم­هائی را در نظر گرفت (نظیر مکانیزم مزایده) که بتوانند بستر مناسب برای این نوع از داده ­کاوی را فراهم نمایند. مکانیزم باید به هر عامل (نماینده سازمان ذی‌ربط) امکان برآورد منافع و خطرات موجود در شرکت در فرایند داده ­کاوی مشترک را ارائه نماید. همچنین نحوه مبادله اطلاعات و مذاکره در مورد اطلاعات قابل مبادله نیز می ­تواند موضوعی برای تحقیق باشد.
۲-۶- مروری بر کارهای انجام شده

محرومیت از آزادی باید تحت شرایط و وضعیت هایی صورت گیرد که از احترام به حقوق انسانی نوجوانان، اطمینان حاصل شود . لازم است حق نوجوانان محبوس در موسسات نگهداری برای بهره مندی از فعالیت ها و برنامه هایی باشد که می توانند در خدمت پیشرفت و حفظ تندرستی و عزت نفس آن ها ، برانگیختن احساس مسئولیت و تقویت رفتارها و مهارت های یاری کننده آنان ، در توسعه توانایی هایشان به عنوان اعضای جامعه ، تضمین کند .

قاعده ۱۳
نوجوانانی که از آزادی خود محروم شده اند نباید به هیچ دلیلی مرتبط با وضعیتشان ، از حقوق مدنی ، اقتصادی ، سیاسی ، اجتماعی یا فرهنگی محروم شوند که تحت قوانین داخلی یا بین المللی از آن برخوردار هستند و تعارضی نیز میان این حقوق و وضعیت آن ها وجود ندارد .
حداقل قواعد استاندارد ملل متحد برای دادرسی ویژه نوجوانان ( قواعد پکن )
قاعده ۲۶
۶ – به منظور فراهم ساختن دوره های تحصیلی رسمی یا در صورت اقتضا ، آموزش های شغلی و حرفه ای برای نوجوانان نگهداری شده در موسسات ، با هدف اطمینان یافتن از این که نوجوان به هنگام ترک موسسه ، از وضعیت تحصیلی نامطلوبی برخوردار نباشد ، لازم است همکاری میان وزارتخانه ها و ادارات تقویت گردد .
گفتار سوم : مساعدت در حین اجرای مجازات
بند اول : کلیات
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
حداقل قواعد استاندارد ملل متحد برای دادرسی ویژه نوجوانان ( قواعد پکن )
قاعده ۲۶
۲ – نوجوانان نگهداری شده در موسسات باید مراقبت ها ، حمایت ها و کلیه مساعدت های اجتماعی ، آموزشی ، شغلی و حرفه ای ، روانی ، پزشکی و جسمانی را دریافت نمایند که به دلیل سن ، جنس ، شخصیت و مصالح کلی رشد خود نیازمند آن ها می باشند .
بند دوم : آموزش
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
گفتار اول : برنامه های آموزشی
هر نوجوان زندانی باید از فرصت حضور در یک برنامه آموزشی مورد تایید وزارت آموزش ، برخوردار باشد .
بحث : نوجوانان زیر ۱۵ سال ، بر اساس قانون ، به صورت الزامی در کلاس های آموزشی حضور خواهند یافت . نوجوانان ۱۵ ساله و بالاتر نیز باید تشویق شوند تا به منظور ارتقای سطح تحصیلات رسمی ، در کلاس های آموزشی شرکت نمایند .
گفتار دوم : دسترسی برابر به برنامه های آموزشی
دختران و پسران جوان باید از حق دسترسی برابر به کلیه برنامه ها و خدمات ارائه شده ، برخوردار شوند .
بحث : به طور سنتی ، تعداد پسران حاضر در برنامه های ویژه جوانان ، بسیار بیشتر از دختران است . با این وجود لازم است دختران و پسران ، برای مشارکت یکسان در کلیه برنامه ها و فعالیت های پیش بینی شده برای نوجوانان ، مورد تشویق قرار گیرند . کمی تعداد دختران حاضر نباید مانعی برای ارائه تسهیلات وبرنامه های آموزشی برای آنان باشد .
قاعده ۳۸
کلیه نوجوانان در رده سنی تحصیلات اجباری دارای حق بهره مندی از آموزش متناسب با نیازها و توانایی های خود و طرح ریزی شده ، جهت آمادگی آنان برای بازگشت به اجتماع می باشند . این گونه آموزش ها باید در صورت امکان ، باید خارج از موسسه نگهداری، در مدارس جامعه و در هر صورت ، توسط معلمان واجد صلاحیت از طریق برنامه های ادغام شده با نظام آموزشی کشور به نحوی تامین گردد که نوجوانان قادر باشند پس از آزادی بدون دشواری تحصیلات خود را ادامه دهند . توجه خاص باید توسط مدیریت مرکز به آموزش نوجوانان خارجی یا نوجوانان با نیازهای خاص فرهنگی یا قومی مبذول گردد . نوجوانان بی سواد یا افرادی که مشکلات درک و یادگیری دارند باید از حق آموزش ویژه برخوردار باشند .
قاعده ۳۹
نوجوانان در رده سنی بالاتر از سن تحصیلات اجباری که مایل به ادامه تحصیلات خود هستند باید اجازه این کار را بیابند و در این زمینه تشویق شوند و کلیه اقدامات لازم باید در جهت تامین امکانات ، دسترسی آنان به برنامه های آموزشی مناسب انجام شود .
قاعده ۴۰
در دانشنامه ها یا گواهی نامه های تحصیلی که طی دوران حبس به نوجوانان اعطا می شود نباید به هیچ وجه به حضور نوجوان در موسسات نگهداری اشاره شود .
قاعده ۴۱
در کلیه مراکز نگهداری باید امکان دسترسی به کتابخانه ی مجهز به کتب آموزشی و سرگرمی و تفریح و همچنین نشریات مناسب نوجوانان فراهم شود . و نوجوانان باید در جهت بهره گیری کامل از آن تشویق گردند .
بند سوم : کار
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
قاعده ۴۲
کلیه نوجوانان باید از حق حرفه آموزی در پیشه هایی برخوردار باشند ، که می تواند آنان را برای اشتغال آینده آماده نماید .
قاعده ۴۳
نوجوانان باید بتوانند نوع کاری را که مایل به انجام آن می باشند با توجه به انتخاب حرفه ای مناسب و نیازهای مدیریت مرکز انتخاب نمایند .
قاعده ۴۴
کلیه معیارهای حمایتی ملی و بین المللی حاکم بر حمایت از کار کودکان و نوجوانان باید در مورد نوجوانان محروم از آزادی اعمال گردد .
قاعده ۴۵
در موارد میسر ، فرصت انجام کار همراه با حق الزحمه ، حتی الامکان در جامعه محلی ، به عنوان مکمل آموزش حرفه ای ارائه شده به منظور افزایش احتمال یافتن اشتغال مناسب در زمان بازگشت به جامعه باید برای نوجوانان فراهم گردد . نوع کار باید چنان باشد که کارورزی مناسبی را تامین نماید تا پس از آزادی برای نوجوانان مفید باشد . سازمان و روش های کاری ارائه شده در مراکز نگهداری باید به منظور آماده سازی نوجوانان برای شرایط زندگی حرفه ای عادی در حد امکان همانند سازمان و
روش های کار مشابه در جامعه باشد .
قاعده ۴۶
هر نوجوانی که کار می کند دارای حق دریافت حق الزحمه عادلانه می باشد . منافع نوجوانان و کارورزی حرفه ای آنان نباید تابع هدف کسب سود برای مرکز نگهداری یا شخص ثالث قرار داده شود . بخشی از درآمد هر نوجوان باید به طور معمول به عنوان پس انداز کنار گذارده شود و درزمان آزادی به نوجوانان تحویل گردد . نوجوانان باید دارای حق استفاده از باقی مانده ی درآمد خود به منظور خرید اقلامی جهت استفاده شخصی یا پرداخت غرامت به بزه دیده یا ارسال به خانواده خود یا سایر اشخاص خارج از مرکز باشند .
بند چهارم : تفریح و سرگرمی
قواعد ملل متحد برای حمایت از نوجوانان محروم از آزادی
لازم است در برنامه ویژه نوجوانان و جوانان ، پیش بینی های لازم جهت اختصاص دوره های زمانی آزاد و برنامه ریزی نشده در طول فعالیت های روزانه آن ها ، صورت گیرد . برنامه ویژه جوانان باید گستره ای از موقعیت های تفریحی سرپوشیده یا در فضای باز را ، هم با توجه به علاقه مندی ها و نیاز های فردی و هم با در نظر گرفتن ترکیب گروه جوانان تضمین نماید . برنامه ویژه جوانان باید حداقل ۲ ساعت زمان تفریحی برنامه ریزی شده را در هر روز برای جوانان پیش بینی نماید .
بحث : برنامه ویژه جوانان ، باید گستره و سطوح مناسبی از فعالیت های اوقات فراغت را متناسب و قابل مقایسه با معیارهای موجود در جامعه ، تامین نماید . جوانان نیازمند تخلیه انرژی جسمانی و ابراز احساسات خود هستند . هر دو نوع برنامه های طرح ریزی شده یا آزاد ، موقعیت هایی را برای شادمانی ، سرگرمی ، تمدید نیرو و تفریح با یک شیوه آرامش دهنده ولذت بخش ، فراهم می نمایند ،که به نوعی مکمل زمان فراغت آزاد جوانان هم است . لازم است گستره ای از انواع فعالیت های لازمی را پیش بینی کنند که موقعیت هایی را متناسب با نیازها ، علاقه مندی ها و توانایی های ساکنان زندان فراهم می نماید . برنامه های ویژه نوجوانان می تواند به نوعی همراه با آموزش هم باشد . معیارهای کلی در نظر گرفته شده برای برنامه های تفریحی و سرگرم کننده ، ایجاب می کند که برنامه ریزی ، طراحی و اجرای هرگونه برنامه ویژه جوانان به گونه ای باشد که اجازه تلفیق تسهیلات ، خدمات و برنامه های آموزشی را با چنین برنامه هایی فراهم نماید .
قاعده ۴۷
هر نوجوان باید دارای حق بهره مندی از میزان مناسب وقت برای تمرینات آزاد ورزشی روزانه ، در هوای آزاد در صورت مساعد بودن هوا ، باشد . به طور معمول تمرینات ورزشی و سرگرمی های مناسب باید در طی وقت مذکور فراهم گردد . فضا ، تاسیسات و تجهیزات کافی برای این فعالیت ها باید فراهم گردد . هر نوجوان باید دارای وقت اضافی برای فعالیت های اوقات فراقت روزانه باشد که بخشی از آن در صورت تمایل نوجوان ، باید صرف پرورش مهارت های هنری و صنایع دستی گردد . مرکز نگهداری باید از توانایی جسمانی هر نوجوانی جهت مشارکت در برنامه های تمرینات ورزشی ارائه شده اطمینان حاصل نماید . تمرینات ورزشی ترمیمی و درمانی باید تحت نظارت پزشکی برای نوجوان نیازمند به آن فراهم شود .
بند پنجم : مذهب

۸- )در رابطه با متن فصل هفتم ” الکتریسیته “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی :
چون مقدار Z محاسبه شده از مقدار Z بحرانی جدول در سطح خطا پذیری ۵ % بزرگتر است با اطمینان ۹۵ درصد می توان گفت که:
“بین ضریب درگیری محاسبه شده و معیار ضریب درگیری ” ویلیام رومی ” تفاوت معنی داری وجود دارد .”
همچنین فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده که بین ۳۱/۲ تا ۳۵/۲ می تواند تغییر کند نیز معیار ضریب درگیری ویلیام رومی را در بر نمی گیرد .
بنابراین نتیجه می شود که :ضریب درگیری ،مقدار Z محاسبه شده و فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده موید آن است که :متن فصل هفتم ” الکتریسیته “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی به روش غیر فعال و نا مناسب ،طراحی شده است .

۹- )در رابطه با متن فصل هشتم ” آهنربا “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی :
چون مقدار Z محاسبه شده از مقدار Z بحرانی جدول در سطح خطا پذیری ۵ % بزرگتر است با اطمینان ۹۵ درصد می توان گفت که:
“بین ضریب درگیری محاسبه شده و معیار ضریب درگیری ” ویلیام رومی ” تفاوت معنی داری وجود دارد .”
همچنین فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده که بین ۹۸/۳ تا ۰۲/۴ می تواند تغییر کند نیز معیار ضریب درگیری ویلیام رومی را در بر نمی گیرد .
بنابراین نتیجه می شود که :ضریب درگیری ،مقدار Z محاسبه شده و فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده موید آن است که :متن فصل هشتم ” آهنربا “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی به روش غیر فعال و نا مناسب ،طراحی شده است .
۱۰- )در رابطه با متن فصل نهم ” سنگها “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی :
چون مقدار Z محاسبه شده از مقدار Z بحرانی جدول در سطح خطا پذیری ۵ % بزرگتر است با اطمینان ۹۵ درصد می توان گفت که:
“بین ضریب درگیری محاسبه شده و معیار ضریب درگیری ” ویلیام رومی ” تفاوت معنی داری وجود دارد .”
همچنین فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده که بین ۶۷/۰ تا ۸۷/۰ می تواند تغییر کند نیز معیار ضریب درگیری ویلیام رومی را در بر می گیرد .
بنابراین نتیجه می شود که :ضریب درگیری ،مقدار Z محاسبه شده و فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده موید آن است که :متن فصل نهم ” سنگها “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی به روش نیمه فعال و در حد متوسط ،طراحی شده است.
۱۱- )در رابطه با متن فصل دهم ” زمین و همسایه های آن “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی :
چون مقدار Z محاسبه شده از مقدار Z بحرانی جدول در سطح خطا پذیری ۵ % بزرگتر است با اطمینان ۹۵ درصد می توان گفت که:
“بین ضریب درگیری محاسبه شده و معیار ضریب درگیری ” ویلیام رومی ” تفاوت معنی داری وجود دارد .”
همچنین فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده که بین ۱۵/۰ تا ۳۵/۰ می تواند تغییر کند نیز معیار ضریب درگیری ویلیام رومی را در بر نمی گیرد .
بنابراین نتیجه می شود که :ضریب درگیری ،مقدار Z محاسبه شده و فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده موید آن است که :متن فصل دهم ” زمین و همسایه های آن ” کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی به روش غیر فعال و نا مناسب ،طراحی شده است .
۱۲- )در رابطه با متن فصل یازدهم ” دستگاه تنفس “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی :
چون مقدار Z محاسبه شده از مقدار Z بحرانی جدول در سطح خطا پذیری ۵ % بزرگتر است با اطمینان ۹۵ درصد می توان گفت که:
“بین ضریب درگیری محاسبه شده و معیار ضریب درگیری ” ویلیام رومی ” تفاوت معنی داری وجود دارد .”
همچنین فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده که بین ۷۴/۱ تا ۸/۱ می تواند تغییر کند نیز معیار ضریب درگیری ویلیام رومی را در بر نمی گیرد .
بنابراین نتیجه می شود که :ضریب درگیری ،مقدار Z محاسبه شده و فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده موید آن است که :متن فصل یازدهم ” دستگاه تنفس ” کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی به روش غیر فعال و نا مناسب ،طراحی شده است .
۱۳- )در رابطه با متن فصل دوازدهم ” دستگاه گردش خون “کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی :
چون مقدار Z محاسبه شده از مقدار Z بحرانی جدول در سطح خطا پذیری ۵ % بزرگتر است با اطمینان ۹۵ درصد می توان گفت که:
“بین ضریب درگیری محاسبه شده و معیار ضریب درگیری ” ویلیام رومی ” تفاوت معنی داری وجود دارد .”
همچنین فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده که بین ۹۸/۰ تا ۰۲/۱ می تواند تغییر کند نیز معیار ضریب درگیری ویلیام رومی را در بر می گیرد .
بنابراین نتیجه می شود که :ضریب درگیری ،مقدار Z محاسبه شده و فاصله های اطمینان ۹۵ درصدی محاسبه شده موید آن است که :متن فصل دوازدهم ” دستگاه گردش خون ” کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی به روش فعال و مناسب ،طراحی شده است.
۱۴- )در رابطه با متن کل کتاب علوم تجربی پایه چهارم ابتدایی :
همانطور که ملاحظه می شود متن کل کتاب به روش نیمه فعال طراحی شده است .( ر. ک .جدول شماره : ۳۹ )
جدول شماره ۴۰ : آزمون فرید من در رابطه با سوال اول پژوهش در بعد متن

کیفیت

در عملیات

در سراسر سازمان

بازاریابی داخلی

کم

فوق‎العاده با اهمیت

کالا

خدمت

پیوستار محصول

در نگرش بازاریابی مبتنی بر معامله، تماس با مشتری فراتر از محصول و یا سایر متغیرهای آمیخته بازاریابی نمی‎باشد. به عبارتی مزایایی که توسط مشتریان جستجو می‎شود به راه‎حل‎های فنی فراهم شده در محصول محدود می‎شود.
بنابراین کیفیت فنی محصول و یا آنچه که مشتری از ستاده به دست می‎آورد منبع اصلی ایجاد کیفیت در بازاریابی مبتنی بر معامله می‎باشد. از سوی دیگر، شرایط در بازاریابی مبتنی بر رابطه فرق می‎کند. از آنجا که تماس مشتری با شرکت گسترده‎تر است، لذا سازمان این فرصت را دارد که ارزش افزوده بیشتری در انواع مختلف (فن‎آوری اطلاعاتی، دانش، اجتماعی و …) به مشتری ارائه کند. ( ۱۹۹۷، Gronroos )

کیفیت خدمات، شرط لازم (نه شرط کافی) برای کیفیت روابط است. بدین معنی که برای اینکه روابط با کیفیتی داشته باشیم، باید کیفیت خدمات وجود داشته باشد ولی عکس این مطلب درست نیست.
به عبارتی خدمات با کیفیت، لزوماً به معنای وجود کیفیت روابط در حد خوب نیست. درواقع ارائه خدمات با کیفیت پایه شکل‎گیری روابط بشمار می‎رود. این مطلب در نمودار شماره (۲-۴) نشان داده شده است. ( ۲۰۰۳ ، Roberts )
نتایج رفتاری
کارآیی عملیاتی
تداوم درآمد
صرف پول بیشتر
ارجاع مشتریان
همکاری در تولید
تحقیق و توسعه بازار
کیفیت خدمات
ارائه خدمت
و
تعاملات مصرف کننده
تمایلات رفتاری مثبت
کیفیت ارتباطات
ارزش طول عمر مشتری
نمودار (۲-۴) ارتباط بین کیفیت ارتباط و مفاهیم مرتبط
امروزه سازمان‎ها به ارزش برقراری ارتباطات نزدیک با مشتریان بعنوان وسیله‎ای برای حفظ مشتریان فعلی‎شان پی برده‎اند چرا که جنبه‎های ناملموس ارتباطات به سادگی بوسیله‎ رقبا قابل تقلید نیستند و بنابراین مزیت رقابتی پایداری برای آنان بشمار می‎رود.
به عبارتی، همچنان ‎که بازارها به دوره بلوغ می‎رسند و رقابت تشدید می‎گردد، سازمان‎ها به دنبال راههایی می‎گردند تا مشتریان را بیشتر حفظ کرده تا سودآوری شان افزایش یابد.
یکی از استراتژی‎هایی که بسیار مورد توجه واقع شده است، استراتژی بازاریابی ارتباطی می‎باشد که در آن، سازمان‎ها برای برقراری ارتباطات بلندمدت با مشتریان شان سرمایه‎گذاری می‎کنند.
(سیدجوادین و کیماسی،۱۳۸۴)
۲-۲-۸- اهمیت کارکنان در ارائه خدمات با کیفیت