(تحلیل سود و هزینه)
طرح ریزی عمل
شیوه های پژوهشی طرح ریزی
استراتژیکی بازاریابی شهری

تحلیل منسجم مشکلات مشارکت سهامداران
استفاده از بودجه خصوصی و فناوری اطلاعات،یافتن راه حل­های منسجم

مدیریت عمومی جدید

تحلیل و ارزیابی سیاست برنامه ریزی اصلاحات
تحلیل مقایسه ای

اصلاح سازمانی
کنترل دقیق
محک زنی

جدول ۲-۱ نظریه ها، شیوه ها وابزارهای مربوط به مدیریت شهری
با کنکاش در متون و ادبیات موجود ملاحظه گردید تحقیقی با عنوان حاضر(تحلیل جایگاه مدیریت شهری در ساماندهی خدمات شهری با تأکید بر مشارکت شهروندان) صورت نگرفته است. در ادامه این بحث به برخی از مهم­ترین مطالعات انجام شده اشاره می­گردد:
۲-۸ نتایج تحقیقات داخلی
۱- فقیهی و همکاران (۱۳۸۵) در پژوهشی تحت عنوان نظام پاسخ گویی در شهرداری تهران: تحقیقی پیرامون چگونگی ارائه­ خدمات شهری و رضایت شهروندان به بررسی مسئله پاسخ گویی شهرداری تهران به ارباب رجوع و شهروندان پرداختند. نتایج پژوهش آن ها نشان داد که مسئله پاسخ گویی شهرداری تهران به ارباب رجوع مسئله ای چالش انگیز و درخور توجه می­باشد که دارای نارسایی­ها و نقصان­های زیادی است و هم چنین این نتایج می تواند در جهت بهبود و ارتقای وضعیت پاسخ گویی در شهرداری تهران مورد استفاده قرار گیرد.
۲- نفیسه مرصوصی (۱۳۸۳)در پایان نامه دکتری خود با عنوان (تحلیل فضایی عدالت اجتماعی در شهر تهران) عملکرد شهرداری تهران به عنوان یک نهاد دولتی مؤثر در مدیریت شهری را مورد بررسی قرار داد.
۳- وارثی و همکاران (۱۳۸۷) در پژوهشی با عنوان توزیع تطبیقی خدمات عمومی شهری به بررسی وضعیت در مناطق شهری زاهدان و چگونگی تناسب آن با خدمات شهری پرداختند. نتایج تحقیق نشان می­دهد که توزیع خدمات عمومی شهر زاهدان نامتعادل است و تنها با ارائه ساز و کار توزیع خدمات برابر و متناسب با نیازهای جمعیت می­توان به تعادل در سطح شهر زاهدان رسید.
۴- عبدالهی پورحقیقی و همکاران (۱۳۹۲) در مجله جغرافیا و برنامه ریزی محیطی پژوهشی با عنوان(تحلیل پراکنش مکانی خدمات شهری بر مبنای خواست مردم، مطالعه موردی: شهر استهبان). به تحلیل و ارزیابی خواست ساکنان محلات مختلف شهر استهبان در زمینه خدمات شهری پرداخته اند.
۵-تقوایی و کیومرثی( ۱۳۹۰) در پژوهشی با عنوان سطح بندی محلات شهری بر اساس میزان بهره مندی از امکانات و خدمات شهری با بهره گیری از تکنیک TOPSIS (مطالعه موردی: محلات شهر آباده)، محلات چهارده گانه شهر آباده را از نظر میزان دستیابی افراد به امکانات و خدمات شهری سطح بندی کرده اند. بررسی نتایج حاصل از میزان برخورداری محلات شهری آباده از امکانات و خدمات شهری حاکی از آن است که در بین محلات شهری، از نظر میزان دستیابی به امکانات و خدمات شهری تفاوت فاحشی بر قرار است.
۶- حسن زاده، شریف زاده و کاظمیان (۱۳۹۳) در مقاله ای با عنوان: تحلیل و اولویت بندی آسیب­های اجرای برنامه ­های حوزه­ خدمات شهری (مطالعه موردی: شهرداری تهران). که این پژوهش با هدف شناسایی مسائل اجرایی برنامه­ ها و فعالیت­های روزمره حوزه خدمات شهری شهرداری تهران انجام شده است.
شاید مهم­ترین تجربه نظری که در ایران در زمینه بررسی الگوهای مشارکت مردمی و ساختار آن انجام گرفته مربوط به علوی­تبار و همکارانش باشد و در سال ۱۳۷۹ پژوهشی با عنوان مشارکت در اداره امور شهرها : بررسی الگوی مشارکت شهروندان در اداره امور شهر تهران را به انجام رسانیده­اند. این پژوهش مشتمل بر سه بخش است در بخش اول تعریف مشارکت از نگاه نظری و مفهومی فراهم می ­آید. در بخش دوم ضمن تعریف مشارکت سنتی و جدید الگوهای کلی آن در ایران بررسی می­ شود. بخش سوم به بررسی تجارب جهانی الگوهای مشارکت شهروندان اختصاص یافته است. (علیزاده و همکاران،۱۳۹۲).
۲-۸-۱نتایج تحقیقات خارجی
۱- استوور در سال ( ۲۰۰۹ ) در مقاله ای تحت عنوان خدمات محیط شهری و دولت در اوگاندا به بحث و بررسی در زمینه­ گزینه­ های آینده برای مدیران اوگاندا برای فراهم کردن مؤثرتر و پایدار خدمات محیط شهری پردا خته است.

۲- رونالد مک گیل در سال( ۱۹۹۸) در پژوهشی با عنوان بررسی تفکر رایج درباره مدیریت شهری در کشورهای در حال توسعه که با همین هدف هم دنبال شدو مطالعه ای جامع از تجارب کشورهای در حال توسعه انجام داد و مدل شورا- مدیر شهر(متمرکز-یکپارچه) ارائه داد.
۲- ۹ دیدگاه های نوین مدیریت شهری پایدار
امروزه هدف اصلی مدیران شهری دستیابی به شهرهای پایدار و مدیریت شهری پایدار می­باشد. در مدیریت شهری پایدار تلاش بر پایداری منابع برای نسل­های آتی و جلوگیری از اتلاف و تخریب منابع در کنار دستیابی به سطح قابل قبولی از خدمات عمومی و رفاه شهری برای تمامی نسل­ها می­باشد.
در حالی ­که مدیریت شهری کارآمدو پایدار، کلیه امور محلی سیستم شهر را بایستی برنامه‌ریزی، سیاست‌گذاری، هدایت، ساماندهی، نظارت و هماهنگی کند. بنابراین اموری چون تهیه طرح‌های توسعه شهری، مدیریت زمین و مسکن، حمل‌ونقل، مدیریت اسکان غیررسمی، نواحی کهن و قدیمی شهر، گردشگری، امور فرهنگی، محیط ‌زیست و … جزء وظایف محلی و به عبارتی در حوزه اختیارات شهرداری‌ها و شوراها هستند، در حالی­که مدیریت شهری ما در شرایط کنونی بین ۲۵ نهاد دولتی و شهرداری تقسیم شده است. ناراحت‌کننده‌تر از این وضعیت این است که این متولیان گوناگون فاقد هماهنگی و همسو نگری‌اند، نتیجه این چندپارگی در مدیریت شهری باز تولید مسائل شهری چون ترافیک، اسکان غیررسمی، اشتغال غیررسمی، بورس بازی زمین و مسکن و مسائلی گسترده‌ از این دست است.
مدیریت شهری باید خود را ملزم به رعایت اهدافی چون دیدگاه‌های شهر پایدار و انسان‌گرا و در نهایت سیاست‌های حکمرانی مطلوب چون انصاف، شفافیت، پاسخگویی، پاک حسابی، حق‌ اظهارنظر همگانی، مشارکت‌ طلبی و … بداند.
بنابراین مدیریت یکپارچه شهری گام اولیه در پایداری شهری است نه چشم‌انداز و هدف درازمدت مدیریت شهری.
مسأله اصلی چگونگی تحکیم پایه‌های نهادهای محلی و مدنی است. در رابطه با این موضوع مجموعه ای از دیدگاه ها وجود دارد که در این­جا به یک سری از آنها اشاره می کنیم. مجموعه زیر توسط کارشناسان بانک جهانی ارائه شده است.

• دیدگاه اجتماع گرایی ( communitarian view)

• دیدگاه شبکه ( network view)

• دیدگاه نهادی ( institutional view)

• دیدگاه هم افزایی ( synergy view)

۲-۹-۱ دیدگاه اجتماع گرایی
این رهیافت دستیابی به شهر پایدار را به واسطه شکل گیری اجتماعات محلی، انجمن ها و گروه ­های مدنی محقق می­داند. آنچه که در این دیدگاه اهمیت دارد پیشبرد امور از طریق روابط درون گروهی و تعمیم یافته در قالب اجتماعات محلی است. یکی از مهم­ترین مزیت­ها و برتری­های این دیدگاه این است؛ که اجتماعات محلی به راحتی می­توانند به شناسایی نیازها و محدودیت­های محله­ها بپردازند.
از سوی دیگر نقدی که بر این دیدگاه وارد است این­که این دیدگاه تنها بر منابع درونی موجود در اجتماعات محلی تکیه می­ کند. از این رو توان و قدرت لازم برای اداره امور کلان شهری با تکیه بر این منابع حاصل نمی­گردد. شواهد بدست آمده در کشور های در حال توسعه نیز حاکی از آن است که صرف وجود همبستگی بالا در اجتماعات محلی یا تکثر اجتماعات، منجر به دستیابی اهداف مدیریت شهری پایدار نگردیده است.
۲-۹-۲ دیدگاه شبکه
این دیدگاه در صدد پوشش دادن نقص دیدگاه قبلی بوده و معتقد است که مبنای دستیابی به مدیریت شهری پایدار شکل گیری و ایجاد شبکه هایی از پیوند های درون گروهی و برون گروهی پایدار می­باشد. مکانیزم اثر نظام شبکه­ ای بدین صورت است که مدیران ابتدا می­توانند با بهره گرفتن از منابع درون گروهی اجتماعات محلی، امورات محلی را با هزینه ای پایین به پیش ببرند و از این طریق اعتبار و حمایت اجتماعی کسب کرده و به اعتماد سازی بپردازند. پس از این مرحله برای پیشبرد امورات شهری در سطحی وسیع به منابع بین گروهی موجود در شبکه­ ها متوسل شوند. بدین ترتیب باعث تقویت شبکه ­های پیوند درون گروهی و برون گروهی مابین اجتماعات محلی متعدد نیز می­گردند. از این طریق مدیران شهری می­توانند از نظر توزیع خدمات ما بین محلات فقیر و غنی توازن برقرار کنند. با تمام تفاصیل، ضعفی که این دیدگاه دارد در این است که تنها به منابع موجود در بطن جامعه متکی می­باشد و به کیفیت نهادها و ادارات رسمی و نحوه عملکرد و هماهنگی آنها در دستیابی به یک شهر پایدار و انسان­گرا توجهی ندارد.
۲-۹-۳ دیدگاه نهادی
پیروان این دیدگاه معتقدند که دستیابی به مدیریت شهری پایدار مبتنی بر دستیابی به یک محیط نهادی، قانونی و سیاسی مطلوب است. از نظر این دیدگاه کیفیت دستیابی مدیران شهری به اهدافشان متکی به کیفیت نهادها و ادارات رسمی ذیربط می­باشد.
ضعفی که در این دیدگاه وجود دارد این است که در آن مردم و استعدادهایشان و منابع نهفته در آن­ها به خاطر تمرکز یک طرفه به کیفیت نهادی به فراموشی سپرده می­ شود. این دیدگاه در سیاست­گذاری کلان در سطح ملی توانایی بسیاری دارد، ولی در سطح خرد، یعنی مدیریت شهری ، عملکرد ضعیفی را از خود نشان داده است.
۲-۹-۴ دیدگاه هم افزایی
اخیراً تعدادی از دانشمندان با شناخت نسبت به شکاف­ها و ناهماهنگی­های موجود در جامعه و ضعف دیدگاه­ های قبلی در صدد برآمدند تا دیدگاهی جامع را در این زمینه مطرح نمایند. به طوری­که بتواند ضعف­های مدیریت شهری را چه در سطح افقی در بین محلات و شبکه ­های موجود و چه در سطح عمودی در درون نهادها و پیوند آن با سطح جامعه پوشش دهد به عبارت دیگر پیوند موجود در بین بخش خصوصی، نهادهای دولتی و اجتماعات محلی ترمیم و بین آن­ها هم افزایی و هماهنگی ایجاد گردد و از این طریق هر چه بهتر به اهداف مدیریت شهری پایدار دست یابد. این همان هدفی است که برای حکمرانی مطلوب (good governance) در دهه اخیر متصور می­باشد یعنی ایجاد هم افزایی بین بخش­های سه گانه خصوصی، دولتی و بخش داوطلبانه در سطح کلان ملی.
در این دیدگاه فرض بر این است که:
۱- نه مدیران شهری و نه اجتماعات محلی هیچ یک به طور ذاتی خوب یا بد نیستند. مدیران شهری ، بخش خصوصی و اجتماعات محلی هر یک از زاویه­ای مختلف می توانند در دستیابی به اهداف جمعی شهر پایدار کمک نمایند.
۲- مدیران شهری ، بخش خصوصی و اجتماعات محلی هیچ یک به تنهایی منابع مورد نیاز برای پیشرفت جامعه شهری را دارا نمی­باشند و بخشی از این منابع از تعاملات این سه بخش حاصل می­گردد.
۳- در بین بخش های سه­گانه نقش مدیران شهری و نهادهای دولتی به عنوان نماینده دولت در تسهیل دسترسی به منافع جمعی و بهبود زندگی از اهمیت بسزایی برخوردار است به خاطر اینکه آن­ها تنها عامل تأمین کننده کالاهای عمومی محسوب می­شوند.