چنین گفت کای سیّد رهنمای
به ایوان مسجد برآی ای رسول
ببینی به میدان مردان کین
یکی پربزد در زمان جبرئیل
نهاد گمان از یقین برگرفت
همه دیدنیها سراسر بدید
که گم کرد در گرد خورشید راه
زمین خاک با خون برآغشته دید
( ابن حسام، ۱۳۸۲: ۱۴۶ )

۴-۲-۱-۱- رابطه پیامبر و امیرالمؤمنین در منظومه علی نامه تردیدی نیست که رابطه حضرت پیامبر (ص) با امیرالمؤمنین (ع) رابطه ای بسیار نزدیک و صمیمانه بوده است، به گونه ای که احدی از اصحاب پیامبر (ص) در هیچ زمینه ای قابل رقابت و برابری و مقایسه با او نیست. به همین لحاظ پیامبر(ص) در زمینه ها و مناسبت های مختلف، راجع به برادر خویش یعنی حضرت امیرالمؤمنین (ع) و پرهیز از مخالفت با او سفارش نموده است. همچنین برای حضرت امیرالمؤمنین (ع) گاهی در هنگام نازل شدن وحی می فرمود: «یا علی ادعا می کنیم خداوند این آیه را چشم و گوش تو قرار دهد.» (حاکم نیشابوری، بی تا :، ج ۳۵،۹۸)

در بحارالانوار روایت ذیل آمده است: «سرور عرب،علی را برایم فراخوانید،عایشه گفت: مگر شما سرور عرب نیستید؟ فرمود من سرور فرزندان آدمم و علی سرور عرب است.» ( مجلسی،۱۳۶۲:ج۵۵، ۹۷) ابیات زیر شاهد مثالی است از نگاه سراینده به این روایات.

شنیده بدم از پیامبر درست
سپردست ما را بتو مصطفی
ترا مصطفی میر وسالار کرد
تودریاب و آباذ کن شرع را

که حبل المتین پاک دین حیدرست
ترا کرد بر شرع قضاء القضاء
چنین کا ر بر امر جبار کرد
تواصلی به پروز کنون فرع را
( دیوان،۱۳۸۸:۷پ ـ۸ر )

حضرت علی (ع) می فرماید: «أنا مِن الرَسولِ الله ِ کالعُضدِ و کالعَضُدِ من المنکبِ وکالذَراع من العضه» نسبت من با رسول خدا مانند بازو نسبت به شانه و دست به بازوان است. ( ابن ابی الحدید،۱۴۰۴:ج ۷،۳۱۵ ) و نیز«لَقَد کُنتُ اتّبعُهُ الفصیلِ أثَرَ أمَه»: «من مانند بچه شتری که دنبال مادرش می دود، مطیع رسول خدا بودم.» (ابن ابی الحدید،۱۴۰۴: ج ۷،۳۱۶ )
در توصیفی که سراینده از شایستگی حضرت علی برای رسیدن به مسند خلافت و جانشینی پیامبر(ص) دارد، چنین می گوید:

همی گفت هر کس سخن بر هوا
چنین آمد از قوم یکسر جواب
ولیکن چنین کس بعالم درون
امام أنام است و جفت بتول
بعلم وفا آدم دیگرست
خدای جهاندار او را ولی

ز بهر امامت برو و ریا
که اینست بی شک طریق صواب
بجز مرتضا نیست ایذر کنون
مر او را وصی کرده بر دین رسول
به گوهر ابا مصطفی هم سرست
اسد خواند مادرش و احمد علی
( دیوان،۱۳۸۸:۵پ، ۶ر)