«بررسی رابطه استفاده از اینترنت و هویت دینی کاربران»

روش

روش پیمایش ، با بهره گرفتن از پرسشنامه

از روش پیمایش و با بهره گرفتن از تکنیک پرسشنامه بر روی ۱۵۱۶ نفر از کاربران بالای پانزده سال در شهر تهران که از طریق نمونه گیری خوشه ایی (در جامعه آماری خانوار) و هدفمند ( در جامعه آماری کافی نت ) با ضریب اطمینان ۹۵% انتخاب شد.

یافته

در این تحقیق استفاده از اینترنت وعدم استفاده از اینترنت و میزان استفاده از اینترنت متغیرهای مستقلی بوده اند که از اهمیت فراوانی برخوردار بوده است. رابطه معنی داری را میان فضای سایبرنتیک وهریک از سه سطح هویت اجتماعی ( هویت خانوادگی، هویت همسالان وهویت ملی) پاسخگویان را مشخص نساخت (اینترنت بر هویت اجتماعی تاثیری ندارد)

متغیر های مدت استفاده کاربران از اینترنت، واقعی تلقی کردن محتوای سایت ها از سوی کاربران اینترنت، پایگاه اقتصادی، اجتماعی کاربران رابطه و تاثیر معنی داری را با متغیر وابسته تحقیق نشان دادند.

ردیف

۳

۴

نویسنده

عبداللهیان، حمید و رضا نیا، آوات

رفعت جاه، مریم و شکوری، علی

سال

۱۳۸۶

۱۳۸۶

عنوان

« خود واظهار خود در فضای مجازی: مطالعه موردی کاربران سایت کلوب دات کام»

« اینترنت و هویت اجتماعی»

روش

با بهره گرفتن از روش مشاهده به گرد آوری اطلاعات طی دو ماه دی وبهمن ۱۳۸۶ وجمع آوری ۲۰شرح حال فردی با رعایت توزیع سنی وجنسی به صورت تصادفی از سایت کلوب مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت.

پیمایش در شهر سنندج در میان دو گروه از دختران ( آن هایی که از اینترنت استفاده می کردند و آن هایی که استفاده نمی کردند).

یافته

سایت کلوب به مثابه یک فضای ارتباطی و اجتماعی، در بافتار فرهنگ ایرانی قابلیت های زیادی را برای ارتباط از راه دور و ارتباط همزمان در ابعاد جهانی برای کاربرانش فراهم کرده است . کاربران این سایت عمدتا ایرانی و فارسی زبان اند ایشان، پدیده عدم امکان ارجاع به جسم واقعی خود در فضای مجازی سایت کلوب را با کاربرد شیوه های خلاقانه نمایش خود جایگزین و جبران می کنند که خود سبب می شود تا نمایش خود به صورتی تمام وکمال صورت گیرد و فرد هر تصویر دلخواهی از خود را به نمایش بگذارد.

میان دو گروه مذکور به لحاظ هویت دینی، قومی،خانوادگی وهویت شخصی تفاوت معناداری وجود دارد و هویت دینی، قومی وخانوادگی در گروه اول ضعیف تر از افراد گروه دوم می باشد همچنین، هویت شخصی گروه اول ضعیف تر بودکه این موضوع از یک سو نشانگر کاهش تاثیر کانال های سنتی در فرایند هویت سازی دختران و از سوی دیگر بیانگر تحول کیفی در مولفه های هویت یابی است که غالبا خارج از کنترل مراجع سنتی و غیر رسمی( خانواده، قومیت و دین ) و ساختارهای رسمی ( نهادهای متولی نظارت اجتماعی وبرنامه ریزی فرهنگی ) است.